متن پیام خداحافظی دکتر چتری پور با کارکنان و مردم شهرستان سیروان
امتیاز:
بسم الله الرحمن الرحیم
«رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصِيراً »
«پروردگارا! مرا [در هر كار] با صداقت وارد كن و با صداقت خارج ساز و از سوى خود، حجّتى يارىكننده برايم قرارده».
آغاز کلامی که خبر از پایان و خداحافظی داشته باشد بی شک سخت است، اما شایسته ترین سلامها را تقدیم همه همکاران گرامی و مردم شریف شهرستان سیروان می نمایم و
حضرت دوست و خداوند قادر و متعال را بسیار شاکر و سپاسگزارم که توفیق عطا فرمود تا این برهه از دوران خدمت خویش را در کنار کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان سیروان باشم. خاطرات شیرین این دوران همواره در یاد خواهد ماند و یقین دارم اتخاذ تصمیمات و عبور لحظات حساس تنها با همراهی و همفکری همکاران گرانقدر ممکن بود. در این مدت بارها در شرایط حساس قرار گرفتم و همواره و در تمام لحظات حضرت دوست را ناظر بر اعمال خویش دیده و هر گام و اقدامی با توکل بر او انجام دادم که: فَاللّهُ خَيْرٌ حافِظاً وَ هُوَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ.
اکنون که قرعه فال برای خدمت در سنگری دیگر بنام بنده افتاده است، فرصت را مغتنم شمرده و به پاس همکاری، لطف و همدلی همه همکاران عزیز و دوستان گرامی که از آشنایی با آنان به خود می بالم و همواره یاریگر اینجانب بوده اند سپاسگزاری می نمایم و از محضر همه مردم شهرستان طلب حلالیت دارم.
با اذعان به این حقیقت که، آنچه محقق شده، لطف پروردگار بوده و آنچه مانده، بضاعت ناچیز بنده بوده است،کلیه دوستان و همکاران محترم و مردم شریف و بزرگوار شهرستان سیروان را به خداوند مهربان می سپارم.
از حسن اعتماد جناب آقای دکتر جاسم محمدی رییس سابق دانشگاه علوم پزشکی، فرمانداران سابق و فعلی شهرستان، حسن عنایت جناب حجت الاسلام و المسلمین فریادی امام جمعه محترم و مجموعه مدیران و دستگاه امنیتی شهرستان سپاسگزارم و مراتب تشکر خویش را از جناب آقای دکتر حیدری زاده بابت پذیرش و اجابت درخواست جایگزینی اینجانب اعلام می دارم.
در سایه عنایات امام عصر (عج)، برای همگی آرزوی توفیق و سربلندی از درگاه ایزد منان را داشته و برای برادر گرامی آقای مهندس صیدی که سکان مجموعه بهداشت و درمان شهرستان را در دست خواهند گرفت آرزوی موفقیت و سربلندی دارم.
حرف دل اگر چه همچنان باقی است
بگذرد سخن که وقت رفتن آمد.
دکتر رحمت چتریپور
دوم دیماه هزار و چهارصد و دو